کد مطلب:129456 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:62

بشر بن غالب اسدی... بار دیگر
در مبحث «ذات عرق» متعرض دیدار امام با بشر بن غالب اسدی گشتیم و ضمن بحث درباره ی این دیدار خلاصه ای از زندگانی این مرد را آوردیم.

ولی شیخ صدوق در امالی نقل می كند كه این دیدار در ثعلبیه بود. او می گوید: «حسین و یارانش حركت كردند، چون در ثعلبیه فرود آمدند، مردی به نام بشر بن غالب بر وی وارد شد و گفت: ای فرزند رسول خدا مرا از این سخن خدای عزوجل خبر ده كه می فرماید:«یوم ندعوا كل أناس بامامهم» [1] (روزی كه هر گروه از مردم را با پیشوایشان فرامی خوانیم)

فرمود: پیشوایی به سوی هدایت فراخواند و او را بدان سوی اجابت كنند و امامی به سوی گمراهی فراخواند و او را بدان سوی اجابت كنند. آنان در بهشت و اینان در دوزخ اند. و آن سخن خدای عزوجل است كه فرماید: «فریق فی الجنة و فریق فی السعیر» [2] (گروهی در بهشت اند و گروهی در آتش). [3] .


شاید مقصود امام - از طریق دادن این پاسخ حق - توجه دادن بشر بن غالب اسدی به وجوب پیروی از قیام آن حضرت و پیوستن به وی بود.

شاید این دیدار، دیدار دوم بشر بن غالب با امام، پس از دیدار ذات عرق، بود، زیرا بشر بار دیگر و با سرعت به سوی كوفه بازگشت!


[1] سوره ي الاسراء، آيه ي 71.

[2] سوره ي شوري، آيه ي 7.

[3] امالي صدوق، ص 131، مجلس 30، حديث شماره ي 1.